ธรรม 42 หมวด : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 55 / 79

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 128 เพราะกรรมฐานนี้เกิดจากสัญญา มีสัญญาเป็นเหตุ มีสัญญาเป็นแดนเกิด เพราะฉะนั้น พึงทราบว่า ย่อมปรากฏได้ต่าง ๆ กัน เพราะมีสัญญาต่างกัน [ย้ำเรื่องธรรม ๓ ข้อ

ในบทนี้กล่าวถึงกรรมฐานที่เกิดจากสัญญา และการทำความเข้าใจเกี่ยวกับจิตที่มีลมอัสสาสะและปัสสาสะเป็นอารมณ์ โดยอธิบายว่าจิตที่เกี่ยวข้องกับแต่ละอารมณ์นั้นเป็นจิตดวงหนึ่งซึ่งมีธรรม ๓ ข้อเป็นตัวกำหนด หากไม่ม

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 136 กล่าวแล้วใน (ตอนแก้) กายสังขาร โดยพิสดาร” อนึ่ง ในบทเหล่านั้น ในบทปีติ ท่านกล่าวเวทนาโดยแง่ปีติ ในบทสุข กล่าวเวทนา โดยรูปของมันเอง ในบทจิตตสังขาร ๒ บ

ในบทนี้กล่าวถึงการตีความศ evolvingค่าเวทนาและจิตตสังขารในพระพุทธศาสนา โดยแสดงการประกอบกันของสัญญาและเวทนา ผ่านการใช้งานจิตในฌานต่างๆ ทั้งนี้สรุปได้ว่าความสุขและปีติจากการเข้าฌานนั้นสัมพันธ์กับการฝึกจิ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 159 ร้ายในพวกโจรนั้น เพราะเหตุที่ใจร้ายนั้น ผู้นั้นหาได้ชื่อว่าสาสนกร (ผู้ทำตามคำสอน) ของเราไม่" และว่า (๒) ผู้ใดโกรธตอบผู้ที่โกรธเอา (ก่อน) เพราะเหตุที่

ในบทนี้ได้พูดถึงความสำคัญของการระงับใจเมื่อถูกโกรธ และการชนะสงครามของใจ โดยเฉพาะเมื่อมีความโกรธเกิดขึ้น ผู้ที่ไม่โกรธตอบจะได้รับการขนานนามว่าเป็นผู้ชนะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเข้าใจธรรม ๓ ประการที่ศัตร

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 162 เรียบร้อย และความที่กายสมาจารของเขาเรียบร้อย (นั้น) เมื่อเขา ทำวัตรปฏิบัติเป็นอันมาก (ให้เห็น) อยู่ ชนทั้งปวงก็รู้ได้ ส่วนวจี สมาจารและมโนสมาจารไม่เร

ในบทนี้เน้นถึงความสำคัญของความเรียบร้อยในกายสมาจาร วจีสมาจาร และมโนสมาจาร ภายใต้พระธรรมคำสอน ฟังธรรมและการฝึกฝนจิตเพื่อให้เกิดความเคารพและความตั้งใจในศาสนา ชี้ชัดว่าผู้นั้นต้องมีจิตใจที่เรียบร้อยเพื่อ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 163 ความสำคัญ ทำความเลื่อมใสแห่งจิตให้แจ้งออกมาทางกายบ้าง ทาง วาจาบ้าง ฟังธรรม สำหรับลางคน มโนสมาจารอย่างเดียวเป็นส่วน ที่เรียบร้อยดังนี้ (แต่) กายสมาจาร

ในบทนี้กล่าวถึงความสำคัญของการทำความเลื่อมใสแห่งจิตให้ชัดเจนผ่านทางกายและวาจา ขณะที่เฉพาะบุคคลบางคนอาจรับฟังธรรมแล้วไม่ได้แสดงออกทางกายหรือวาจาเท่าไร บทความยังพูดถึงความใจบุญที่มีต่อผู้ที่อาจไม่ได้เข้

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 209 เหตุนั้นธรรมชาตินั้น จึงชื่อกรุณา (แปลว่าธรรมชาติที่เขาทำออกไป) สาธุชนทั้งหลาย ย่อมบันเทิงต่อบุคคลผู้เพียบพร้อมไปด้วย สมบัตินั้น ด้วยธรรมชาตินั้น เหต

เนื้อหานี้พูดถึงธรรมชาติที่เรียกว่า กรุณา และ มุทิตา โดยสาธุชนจะบันเทิงต่อบุคคลที่มีสมบัติทางธรรม รวมถึงการวิเคราะห์ธรรมชาติที่วางเฉยซึ่งเรียกว่า อุเบกขา ธรรมชาติทั้ง ๔ ตามพรหมวิหารที่ส่งผลต่อการดำเนิ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 218 ไปในสัตว์ทั้งหลาย ก็มีอยู่ ๔ ทางเท่านั้น โดยเป็นอาการ (คิด) หาประโยชน์ให้ (คิด) บำบัดสิ่งที่มิใช่ประโยชน์ ยินดีในความได้ดี และความไม่คิดคำนึงถึง (คือ

ในเนื้อหานี้พูดถึงการช่วยเหลือสัตว์ทั้งสี่ประเภทด้วยความเมตตาและกรุณา อุปมาเปรียบเทียบกับมารดาที่ปรารถนาความเจริญของบุตรแต่ละคน การปฏิบัติในทางเลือกที่เป็นประโยชน์ ให้กำลังใจและบำบัดทุกข์เป็นสิ่งสำคัญ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 243 เข้าถึงอากาสานัญจายตนะอยู่" นั้น มีอรรถวิเคราะห์ว่า สิ่งที่ชื่อ อนันตะ เพราะไม่มีที่สุด อากาศเป็นอนันตะ จึงชื่ออากาสานันตะ อากาสานันตะนั่นเอง เป็นอาก

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับการเข้าถึงอากาสานัญจายตนะ ซึ่งเป็นฌานที่ไม่มีที่สุดในอากาศ โดยมีการวิเคราะห์ความหมายของคำว่าอากาสานัญจายตนะ ทำให้เข้าใจถึงการเข้าถึงและวิธีการทำสมาธิในระดับนี้ รวมไปถึงการพิจาร

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 257 คือฌานมีสัญญาก็มิใช่ไม่มีสัญญาก็มิใช่) อีกอรรถวิกัปหนึ่ง นี้สัญญาใด ในอารูปที่ ๔ นี้ สัญญานั้นนับว่าเป็นสัญญาก็มิใช่แท้ เพราะไม่สามารถ จะทำสัญญากิจ (

เนื้อหานี้กล่าวถึงสัญญาในอารูปที่ ๔ ซึ่งมีลักษณะเฉพาะคือ เป็นสิ่งที่สามารถมีอยู่ได้ แต่ไม่นับว่าเป็นสัญญาที่ชัดเจนหรือไม่เป็นสัญญา ความเข้าใจนี้ช่วยชี้ให้เห็นถึงธรรมที่เกี่ยวข้อง เช่น เวทนา จิต ผัสสะ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 258 ในคำของสามเณรนั้น คำว่า "น้ำมันมี" ก็ใช่ โดยมุ่งถึงความ (ที่น้ำมัน) ไม่ควร (ปน) กับยาคู เพราะมัน (มีติด) อยู่ข้างใน (บาตร) คำว่า 'ไม่มี' ก็ใช่ โดย (ม

เนื้อหาพูดถึงการเข้าใจและพิจารณาสัญญาในทางวิปัสนา สัญญากิจที่จำเป็นต้องมีเพื่อการเข้าถึงความเป็นจริง เมื่อพูดถึงธาตุไฟในน้ำร้อน เป็นภาพลักษณ์ที่สื่อถึงความไม่สามารถทำกิจได้แม้จะมีธรรมแม้ว่าเป็นธรรมชาต

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - - หน้าที่ 33 นั้น นิ้วทั้งหลายหารู้ไม่ว่าเล็บเกิดที่ปลายของเรา เล็บทั้งหลายเล่าก็ หารู้ไม่ว่าเราเกิดอยู่ที่ปลายนิ้วทั้งหลาย เปรียบเหมือนเมื่อเด็กทั้งหลาย ใช้ไม้ห

เนื้อหาในหน้าที่ 33 ของวิสุทธิมรรคแปลนี้นำเสนอการเปรียบเทียบระหว่างเล็บ ฟัน และเสา เพื่อแสดงให้เห็นถึงความไม่รู้ของสิ่งที่เกิดขึ้นในร่างกาย กลไกการทำงานของสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้โดยไม่มีสำนึกถึงกันและกัน

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 38 เส้นเดียวแล่นออกจากหลุมคอไปหน่อย แตกเป็นสองเส้นโอบเนื้อหัวใจ อยู่ ในเอ็นใหญ่กับวักกะนั้น เอ็นใหญ่หารู้ไม่ว่า วักกะติดอยู่กับเรา วักกะก็หารู้ไม่ว่า เรา

เนื้อหานี้พูดถึงความสัมพันธ์ของหัวใจกับอวัยวะในร่างกาย โดยเปรียบเทียบความเกี่ยวข้องกันเหมือนผลมะม่วงที่ติดอยู่กับขั้ว และอธิบายลักษณะของวักกะในร่างกาย โดยการมองว่าเป็นอัพยากฤตที่ไม่มีความคิดและเป็นส่ว

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 41 อัตตา) หาสัตว์ (คือวิญญาณ) มิได้ เป็นของแข้นแข็ง เป็นปฐวีธาตุ ด้วยประการฉะนี้ " ปปผาสํ - ปอด ว่า "ปอด ห้อยคลุมทั้งหัวใจและตับอยู่ในระหว่างนมทั้งสอง ใน

บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์เกี่ยวกับร่างกายมนุษย์โดยเฉพาะปอดและไส้ใหญ่ เปรียบเทียบการมีอยู่ของส่วนต่างๆในร่างกายกับการตระหนักรู้ที่หนึ่งสามารถมีต่อกันได้ ร่างกายได้แก่ ปอดและไส้ใหญ่ ซึ่งได้แก่สาธารณะแ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 44 มาถลุงค์ - มันในสมอง ว่า "มันสมอง อยู่ในภายในของกระโหลกศีรษะ ในภายใน ของกระโหลกศีรษะกับมันสมองนั้น ภายในของกระโหลกศีรษะหารู้ ไม่ว่า มันสมองอยู่ในเรา ม

บทความนี้นำเสนอการตั้งคำถามเกี่ยวกับมันสมองในร่างกายมนุษย์ เปรียบเทียบกับก้อนแป้งในกระโหลกน้ำเต้า และกล่าวถึงปิตติว่ามีลักษณะเป็นดีที่ไม่ติดที่ และเนื่องอยู่กับชีวิตินทรีย์ นอกจากนี้ยังอธิบายถึงความสั

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - - หน้าที่ 46 ไม่มีความคิด เป็นอัพยากฤต ว่างเปล่า (จากอัตตา) หาสัตว์ (คือ วิญญาณ) มิได้ เป็นของเหลว มีอาการซึมซาบได้ เป็นอาโปธาตุ ด้วยประการฉะนี้ " ปุพฺโพ - น้ำหน

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงความไม่แน่นอนและการไม่มีตัวตนของอัพยากฤต รวมถึงการวิเคราะห์ธรรมชาติของบุพโพที่ไม่มีโอกาสประจำในร่างกาย การเปรียบเทียบความเข้าใจในตำแหน่งต่าง ๆ ของร่างกายกับการเกิดของบุพโพ โดยแสด

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 47 โลหิต - เลือด | - ว่า "ในโลหิตทั้งหลาย สังสรณโลหิต (โลหิตเดินฉ ซาบซ่าน ไปอยู่ทั่วสรีระ ดังน้ำดี (ชนิดไม่ติดที่) สันนิจิตโลหิต (โลหิตขัง) (ขังอยู่) เต็

ในโลหิตมีชนิดที่เรียกว่า สังสรณโลหิต ซึ่งเคลื่อนที่ไปทั่วร่างกาย และ สันนิจิตโลหิต ที่ขังอยู่ในส่วนล่างของตับและอวัยวะอื่น ๆ โลหิตทำให้ร่างกายชุ่มชื้นแต่ไร้ความคิดหรือการคำนึงถึงโลหิตนั้น อธิบายถึงควา

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 48 เสโท - เหงื่อ ว่า "เหงื่อ (ขัง) อยู่เต็มช่องขุมผลและขนบ้าง ไหลออกมา ในเวลาที่ร้อนเพราะไปเป็นต้นบ้าง ในช่องขุมผมและขนกันเหงื่อนั้น ช่องขุมผมและขนทั้งหล

บทความนี้กล่าวถึงการที่เหงื่อและมันข้นในร่างกายไม่มีความคิดหรือความตั้งใจใด ๆ เหงื่อไหลออกจากช่องขุมผมและขน ขณะที่มันข้นติดอยู่ตามเนื้อของร่างกาย ทำให้เข้าใจถึงการปราศจากความคิดคำนึงระหว่างสิ่งที่เกิด

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 52 อัตตา) หาสัตว์ (คือวิญญาณ) มิได้ เป็นของเหลว มีอาการซึมซาบ ได้ เป็นอาโปธาตุ ด้วยประการฉะนี้ มุตฺติ - น้ำมูตร ว่า "น้ำมูตร อยู่ข้างในกระเพาะปัสสาวะ ในก

เนื้อหานี้กล่าวถึงความไม่มีอัตตาในร่างกาย โดยเปรียบเทียบกับน้ำมูตรในกระเพาะปัสสาวะและหม้อดินที่อยู่ในหลุมโสโครก แสดงให้เห็นว่าธาตุทั้งหลายไม่มีความคิดหรือการรับรู้เกี่ยวกัน จึงไม่มีวิญญาณอยู่ในร่างกาย

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 158 ของพรหมนั้นได้ด้วยจักษุทิพย์ ย่อมได้ยินเสียงพรหมนั้นได้ด้วยโสตธาตุ ทิพย์ ย่อมรู้จิตของพรหมนั้นได้ด้วยเจโตปริยญาณ” ถ้าภิกษุผู้มีฤทธิ์ ได้เจโตวสีนั้น เ

การพรรณนาเกี่ยวกับความสามารถของภิกษุในการเดินทางไปยังพรหมโลก ผ่านการใช้เจโตปริยญาณและทิสสมานกายหรืออทิสสมานกาย โดยภิกษุจะสามารถรับรู้เสียงและจิตของพรหมได้ การนิรมิตกายตามความต้องการและการปฏิบัติในพรหม

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 167 ด้วยเจโตปริยญาณ เพียงเท่านี้ยังไม่ชื่อว่าใช้อำนาจด้วยกาย แม้ข้อที่ ผู้มีฤทธิ์นั้นสถิตอยู่ในมนุษยโลกนี้นี่แหละ (แสดงกิริยาไป) ยืนด้วย กัน ปราศรัยกัน ส

บทนี้กล่าวถึงการใช้อำนาจด้วยกายและความหมายของฤทธิ์ โดยเฉพาะว่าการที่ผู้มีฤทธิ์สามารถทำกิจกรรมต่าง ๆ ทั้งการปรากฏตัวและการสนทนากับพรหม ไม่ได้หมายความว่าเขาใช้พลังทางกายจริง ๆ ความสามารถในการอธิษฐาน และ